Gezien het vandaag niet zo'n hele lange tocht zou zijn, namen we van de gelegenheid gebruik om de kerken die we tegen kwamen te bezichtigen. In Wijnandsrade kwamen we zo per ongeluk in een repetitie van orgel en blokfluit terecht. Oeps...
Het landschap werd steeds heuvelachtiger. En de blaar deed na een aantal kilometers weer flink vervelend. Door al onze toeristische afwijkingen kwamen we uiteindelijk toch nog aan een 19 km.
Redelijk vroeg kwamen we aan onze slaapplek. Een beetje verder was er een herberg met een prachtig terras waar we wachtten tot we bij onze gastheer terecht konden.
Na een douche trokken we terug naar de herberg voor een romantisch diner bij zonsondergang.
Geniet nog van de laatste etappe want morgen is het voorbij. Denk eraan dat het ‘onderweg zijn’ belangrijker is dan de aankomst. Zo is het ook met de Camino naar Compostela: onderweg moet je soms onverwachte beslissingen nemen die van grote betekenis kunnen zijn voor het verder verloop maar eens je aangekomen bent is het voorbij. Dan herneemt het dagelijks leven opnieuw en blijft alleen de herinnering.
BeantwoordenVerwijderenLudo