Mijn ouders zouden ons in Maaseik opzoeken en nog wat pakjesvoer meebrengen. Maar we vroegen om af te spreken in Thorn, het eindpunt van het Grenslandpad. Op die manier dachten we er weer 15 km af te pitsen.
We stonden dus lekker lui op en hadden helemaal geen haast om te vertrekken. De camping Oergezellig was ook, tja, oergezellig. 😉 Rond 11u vertrokken we uiteindelijk dan toch. Nog een laatste check van de route... Chips, 17km ipv de gedachte 10...
Dat zou flink doorstappen worden. Om toch een klein beetje relaxter te kunnen wandelen verlieten we het Grenslandpad en volgde de kortste route naar Thorn. Jammer voor de moraal was het een hele dag over asfalt lopen. Maar om 14u45 stonden we wel op het plein voor de kerk in Thorn, onze afgesproken plaats. We namen net een selfie met de kerktoren op de achtergrond toen we iemand achter ons heel vrolijk "wie het laatst zit, trakteert!" hoorde roepen. Papa...
Ik trakteerde mezelf op een stukje Limburgse vlaai. Het is immers zondag en dan kan er al wel eens een klein beetje meer... 😇. En komaan, uiteindelijk ben ik al 11 dagen aan het stappen en hebben we vandaag een mijlpaal bereikt. Een klein beetje feest mag dan wel.
Jammer dat we niet meer tijd hadden. Thorn blijkt een heel gezellig en mooi stadje te zijn. Echt de moeite om daar eens te passeren.
Na het gezellig terrasje in Thorn vertrokken we, met de auto, naar de camping in Aldeneik, nabij Maaseik. Ons tentje staat echt letterlijk naast de Maas.
We bezochten nog het plaatselijke restaurant om onze buiken te vullen. Nadien vertrokken mijn ouders terug naar huis en maakten wij ons klaar voor de nacht.
Leuk weerzien.
BeantwoordenVerwijderen